WILOO PERSBERICHT

Oostende, 6 juni 2005

Op dinsdag 7 juni wordt op de Oostendse luchthaven een grootscheepse rampoefening gehouden.

De overheid simuleert een brand die ontstaat aan boord van een landend toestel met 40 mensen aan boord en ze heeft tot doel het medisch interventieplan en rampenplan te testen.

Omwonenden uit aanpalende woonwijken ontvingen hierover een schrijven van Stad Oostende (1).

Dat urgentiediensten jaarlijks een veiligheidsoefening houden op luchthaventerreinen kan men als de normaalste zaak van de wereld beschouwen.

Er zijn ook geen risico’s aan verbonden voor de bevolking en de spoeddiensten worden steeds vooraf verwittigd.  Het 2-uur durend spel kan straks beginnen.

Maar hoe gaat de overheid om met het gegeven dat 60 % van de luchtvaartrampen plaatsgrijpen tijdens het opstijgen en het landen ?

Er gaat geen week voorbij of ergens ter wereld gaat er wel een vliegtuig tegen de vlakte kort na de take-off of net voor het landen maar quasi nooit op de luchthaven zelf (zie : www.airdisaster.com).

De meeste airports ter wereld grenzen aan onbewoonde vlaktes, bossen, meren of een zeëen.

Oostende - als extreme uitzondering -  grenst aan woonwijken, winkelcentra, campings, een SEVESO-bedrijf en een school met duizenden leerlingen.

In het verleden kropen Oostende en Middelkerke reeds menigmaal door het oog van de naald (2).

Ostend-Bruges Airport bevindt zich middenin een stad en de minste uitschuiver buiten het luchthavendomein betekent een catastrofe voor Oostende of Middelkerke met mogelijks honderden doden als gevolg. 

Denken we maar aan recente de crash van een Oostends MKA-toestel te Halifax-Canada.  Het volgetankt toestel met 130000 liters kerosine steeg op doch de wielen raakten niet van de grond.  Na het raken van de bufferzone spatte het toestel uiteen en de stukken kwamen pas 500 meter verder buiten de runway tot stilstand in een bos. Het brandde compleet uit en de ganse crew kwam hierbij om.  Het staartstuk met daarin 250 kg verarmd uranium brak gelukkig voortijdig af en kwam niet in de brand terecht.  Zie ook www.wiloo.be. 

250 kg Verarmd Uranium

Dat zit er in bepaalde onderdelen van B-747's, L-1011's (FOS?), DC-10's (A). Normaal vormt dit geen gevaar maar bij verbranding, zoals in crash te Halifax (130.000 liter kerosine), wordt het zeer toxisch en verspreidt het zich als fijn stof. Dit is een ramp voor het milieu en de gezondheid van de omwonenden. Vooral als het verontreinigd is met plutonium (Bijlmerramp). Was de MK-Airlines B-747 niet in Halifax (B) (C) maar zaterdag 9 oktober in Oostende gecrasht dan waren er niet enkel honderden doden gevallen. Dan moet wellicht de hele stad geëvacueerd worden.

Het houden van een jaarlijkse rampoefening op de luchthaven is noodzakelijk maar hoe zal men reageren op een ramp buiten de grenzen van de Oostendse luchthaven ?

Heeft de overheid scenario’s klaar en zijn de urgentiediensten wel opgewassen bij een crash waarbij een volgetankt vliegtuig neerstort op een schoolgemeenschap met duizenden leerlingen zoals het Sint-Andreasinstituut dat pal onder de aanvliegroute ligt (250 mr van startbaan).

Wat bij een hevige brand aan boord van een B-747 met in haar staartstuk 250 kg veramd uranium ?

Wat bij een crash op een woonwijk, een camping, een winkelcentrum  met een dergelijk of een ander toestel ?

Wat als een vrachtvliegtuig neerstort op het chemisch bedrijf Proviron (= SEVESO-bedrijf) ?

Gezien de zeer bedenkelijke reputatie van de Oostendse vrachtvloot stellen de omwonenden van de Oostendse luchthaven zich al jarenlang die vragen.

De toekomst van duizenden Oostendenaars en Middelkerkenaars blijft aan een zijden draadje hangen.

Voor vzw WILOO

Luc Daivier

Voorzitter