In De Zeewacht van 28 mei 2004 kondigde de luchthavenmanager Gino Vanspauwen met veel poeha de komst aan vanaf september van de Cypriotische maatschappij FOS Logistics. FOS koos Oostende uit als basis om vracht uit Azië over heel Europa verder te verdelen.

In de editie van 11 juni van het 2-wekelijks magazine voor ondernemers en beleidsbeslissers “Ondernemers in West-Vlaanderen”, klonk het nog heuglijker. De gedelegeerde bestuurder van FOS zou vanuit Oostende, als Europese hub ofte luchtvaartknooppunt, zijn vracht vanuit zijn vast knooppunt Shangai verdelen naar Europese bestemmingen. FOS zou meermaals per week Europa bedienen, wil in eerste instantie met één B747-vliegtuig beginnen en maakt zich sterk dat zijn aanpak “vernieuwend en meer marktgericht” wordt. (*)

Einde september werd de B747 van FOS nog steeds niet opgemerkt, maar wel was FOS met een niet onaardige website uitgekomen (www.foslogistics.com), waarop zowaar manager Vanspauwen op een foto naast het glunderend FOS-team staat afgebeeld (onder “Home” klikken op de foto onderaan en dan naar beneden scrollen). Op de website wordt gemeld dat er zou worden geopereerd met een B747-400F, de nieuwste versie van dat Boeingtype en worden ook de 3 wekelijkse vluchten omschreven. Wel zouden de vluchten gebruik maken van de ICAO-code “GEB” van een Griekse luchtvaartmaatschappij, Gee Bee Air, opgericht in 2003 in Athene. Bij nader toezicht blijkt Gee Bee geen B747 te bezitten noch in leasing te hebben. Mysterie alom!
 

Gee Bee heeft wel van een Libanese broker-leasing maatschappij drie Lockheeds TriStar L-1011 in leasing. De drie toestellen, 21 en 22 jaar oud, staan sinds mei aan de grond in Montreal te wachten op werk. De Libanese maatschappij, Joasro Aviation, opgericht in 2003 in Beirut, heeft die toestellen aangekocht bij de Canadese maatschappij Air Transat.
 

Op 6 oktober werd in Het Laatste Nieuws aangekondigd, dat FOS eerst vanaf 12 oktober van Oostende wekelijks drie vluchten zou ondernemen naar India en China, … niet met een moderne B747-400F maar wel met een Lockheed L-1011. Dat is een heel ander verhaal!
 

FOS wil Gee Bee een steuntje in de rug geven, want Gee Bee heeft het niet altijd zo voor de wind. Twee vliegen dus in één klap: goedkoop en solidair met een Griekse collega.
 

Gee Bee Air startte einde april 2003 commerciële vluchten en was zinnens zijn vloot vlug uit te breiden. Maar door gebrekkig management en “overbooking” praktijken zaten al te vaak passagiers vast op diverse luchthavens en was Gee Bee in oktober genoodzaakt zijn activiteiten te staken. Echter was Gee Bee rond Kerstmis weer in de lucht met chartervluchten vanuit Griekenland naar diverse Europese bestemmingen. In januari 2004 had Gee Bee zijn eigen Fokker 50 en verkaste naar Sicilië om vanuit Palermo chartervluchten uit te voeren op een aantal gesubsidieerde routes. In maart keerde de Fokker terug naar Griekenland voor een aantal chartervluchten tijdens de Griekse electorale periode, maar bleef daarna werkloos aan de grond.
 

Niet getreurd, in juli gaat Gee Bee een leasingcontract aan bij de Libanese firma Joasro Aviation voor het gebruik van diens drie Lockheeds TriStar, die in Montreal zijn geparkeerd. Er is wel een beetje vertraging opgedoken wegens geldgebrek, maar nu komt er toch schot in de zaak.
(Bron: http://dimijet.free.fr/gee_bee_air.htm)
 

Gee Bee poogt het nu via vrachtvervoer hoog te houden en heeft daarvoor kennelijk een goede kameraad gevonden in zijn taalgenoot FOS Logistics. Het wordt dus een nieuw avontuur voor manager Vanspauwen en zijn luchthaven.

(*)(Terloops voor de anekdote wordt in dezelfde editie door de luchthavenmanager de komst van een tweede maatschappij aangeprezen, Skydrift. Bij nader toezicht bleek Skydrift slechts over 2 kleine vliegtuigen te beschikken, een turbine-aangedreven propeller Embraer met 18 zitplaatsen en een Piper met maximum 6 zitplaatsen.)